edafoturbació f. |
ORIGEN DEL SÒL I ORGANITZACIONS EDÀFIQUES |
|
|
Procés de moviment i barreja de forma indiferenciada de materials al sòl. Se n’han descrit diverses classes segons l’agent causant: 1) la fauna i la vegetació (faunalturbació, floralturbació, bioturbació); 2) el gel (crioturbació); 3) argiles expansibles (argil·loturbació); 4) acció antròpica (barreja o pertorbació, antroturbació); 5) moviments de massa (graviturbació o graviedafoturbació); 6) gasos, aire o vent (aeroturbació); 7) l’aigua o lÃquids (aquaturbació); 8) meteorització o creixement de cristalls (cristal·loturbació); 9) ones i moviments sÃsmics (sismeturbació); 10) impacte de cossos celestes i meteorits (impacteturbació). |
|
|
|
V. t.: aquaturbació f., aeroturbació f., antroturbació f., argil·loturbació f., bioturbació f., crioturbació f., floraedafoturbació f., graviturbació f., impacturbació f., material alterat pels éssers humans c. nom. m., seismoturbació f. |
|
| en pedoturbation | es edafoturbación | fr pédoturbation | gl edafoturbación |
|
 |